1 XI - Uroczystość Wszystkich Świętych
(...) Król - Prorok wypowiada w formie modlitwy te słowa: "Boże mój, proszę Cię o łaskę przebywania w Twoim domu przez wszystkie dni mego życia" (Ps 26, 4). Na innym miejscu ten sam Prorok oznajmia: "Błogosławieni, którzy przebywają w domu Twoim, Panie" (Ps 83, 5). W innym wersecie mówi on: "Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: Pójdziemy do domu Pana". Co chce on wyrazić przez tę radość i to szczęście? Zamierza on mówić o domu chwały, gdzie jest tylko radość, błogość, jedność, doskonały pokój.
(...) Święci w niebie nie posiadają już pokuty, bo posiadają zapłatę obiecaną przez Pana naszego Jezusa Chrystusa w ośmiu błogosławieństwach, a zwłaszcza w błogosławieństwie dziewiątym. Rzadko się je wymienia, a zastaję je w Ewangelii jutrzejszej. Chrystus mówi: "Błogosławieni są ci, którym ludzie będa złorzeczyć i których będą prześladować z powodu Mnie". Odnosi się to do męczenników, lecz mówiłam wam kiedyś, Siostry, że chociaz nie ma już tyranów, którzy stwarzają męczenników, to jednak Kościół w doczesności nie jest pozbawiony tej pięknej ozdoby. Bóg chce mieć męczenników wwnętrznych i ukrytych. Dlatego pozwala znęcać sie szatanom nad duszami przez różne pokusy. bywają one często trudniejsze do przetrzymania i długotrwalsze niż męczeństwo wielu świętych, którzy cierpieli tylko przez pewien przeciąg czasu. (...)
(...) Na mocy zjednoczenia osobowego Jezus Chrystus posiada Bóstwo w pełni i z niego, jako ze źródła, wypływa cała świętość. Wszyscy Święci w niej partycypują, choć jedni w mniejszym, a drudzy w większym stopniu. O, Siostry, jak bardzo Jezus Chrystus jest godny umiłowania, jak bardzo jest godny uwielbienia! O, jak bardzo jesteśmy wobec Niego zobowiązane! Nie zajmujmy się niczym innym! i niech to będzie naszym szczęściem na ziemi, jak jest szczęściem Świętych w niebie. (...)
Do świętości powołani sa wszyscy chrześcijanie, ale szczególnie dusze Bogu poświęcone. Wsłuchajcie sie uważnie w te słowa, z którymi Bóg do was sie zwraca: "Świętymi bądźcie, bo Ja jestem Święty" (Kpł 11, 44). Czym jest łaska uświęcenia? Jest trudzeniem się nad świętością. Czym jest świętość czyli oderwanie? Od czego mamy sie odrywać? Od wszystkiego, co od nas pochodzi. Mamy sie oderwać od każdego grzechu, nie tylko od grzechów ciężkich, ale nawet od najmniejszych dobrowolnych grzechów powszednich, a nawet od pierwszych poruszeń z obawy, abyśmy przy następnych poruszeniach nie popadły w niedoskonałość.
Uroczystość dzisiejsza jest uroczystością świętości Boga w świętych. Powinszujmy im ich szczęścia i cieszmy się nim.
Chodźcie w obecności Boga - ona odsłoni wam to wszystko, co sprzeciwia się świętości Boga w was. Zapytajcie Świętych o to, dzięki czemu stali się świętymi, o drogę, która zaprowadziła ich do świętości. Odpowiedza wam, że doszli do niej przez śmierć, ofiare i oderwanie od wszystkiego co stworzone. Proście Ducha Świętego o udzielenie wam siły koniecznej do oderwania sie od wszystkiego. Zwracajcie sie również do waszej przemożnej Orędowniczki, Najświętszej Matki Boga. Należycie do Niej z wyjątkowego tytułu, ponieważ Instytut jest Jej własnością. Posiada Ona pełnie świętości, bo Anioł pozdrawiając Ją oznajmił Jej, że jest pełna łaski. Proście Ją, aby dała wam udział w Boskiej świętości. Adorujcie te swiętość we wszystkich Świętych. Pozostawcie tej Boskiej świętości swobode działania w sobie, a ona was przebóstwi.